Eddington Deneyi İle Genel Görelilik Teorisi Nasıl İspatlandı?

Eddington Deneyi ve Genel Görelilik Teorisi Yüz yıl önce, Albert Einstein pek de ünlü değildi. Berlin’de bir profesördü ve tanınırlığı sınırlıydı. Ancak 29 Mayıs 1919’daki bir güneş tutulması, dünyada onun adının duyulmasını sağladı. Bu deneyin adı Eddington Deneyi olarak biliniyor. Einstein, yerçekiminin kütleler arasındaki çekimden değil, uzayın maddeyi bükmesinden kaynaklandığını ispatlamak için çalışmıştı. Onun teorisine göre, yerçekimi "bir gezegenin nesneleri merkezine çekme kuvvetidir." Yani mıknatıslar gibi, bazı cisimlere çeker, bazılarına iter. Einstein, genel görelilik teorisini yayınladığında, yerçekiminin uzayı eğdiğini ve bu yüzden cisimlerin yere doğru düştüğünü açıkladı. Einstein’ın teorisinin ispatı için Arthur Eddington önderliğindeki iki ekip, 1919'da güneş tutulmasını izlemek üzere yolculuğa çıktı. Tutulma sırasında, Güneş'in cüssesi yıldızların ışığını büküyordu ve bu da Einstein'ın teorisini doğruluyordu. Eddington ve ekibi, bulgularını İngiltere’de yayınladı ve Einstein’ın ünü dünyaya yayıldı. Bu deney, genel görelilik teorisini kanıtlayan önemli bir adımdı ve Einstein’ı anında ünlü yaptı. Eddington Deneyi, Einstein'ın teorisini doğrulayan essiz bir deney olarak bilinir. #EddingtonDeneyi #GenelGörelilikTeorisi #AlbertEinstein #Yerçekimi #GüneşTutulması